Kokinalar yavaş yavaş tezgahlardan kalkacak. Evlerimizi süsleyenler ya sararıp dökülecek ya da zamana meydan okurcasına kırmızı kırmızı gülümseyecek. Evet, biliyorum çingeneler bağladı onları dikenlere. Ben yine de mutlu olacağım kırmızı ve yeşilin çatışmasını izledikçe. Bir yandan atmaya kıyamazken, o vakit gelince ellerime batmasın diye olabildiğince uzatmaya çalışacağım zamanı. Şans tutacağım sararmadıkları her gün için.

Yeni bir yılın tarihine alışıyoruz şimdi. Kim bilir kaç defa eski senenin rakamlarında boğuşup zamanı inkar edeceğiz. Kokinalar da sararmadı zaten. Ama zaman geçiyor işte. Evine ilk defa kokina almış biri olarak soruyorum; kokinalar her günü yeni bir yılbaşı yapar mı yoksa onlara da alışır mıyız?

Yılbaşı aslında sıradan bir gün… Unuttuğumuz şey, aslında herhangi bir günün ne kadar sıra dışı olduğu, olabileceği…

Kötü zamanlardan geçiyoruz. Zaten bu ülke son zamanlarda hep kötü zamanlardan geçiyor. Yine de tüm can sıkıntılarına ve moral bozukluklarına rağmen kendimizi salıverme ve umutsuzluğa düşmeyi kabul etmiyorum. Çünkü insan hayata küfrederken umut besleyemez. Umudun yoksa yarının yok bana sorarsan. İşte bu sebeple kabul etmiyorum mağdur ruhlarımızı.

Bu sene her güne ve her ana yeni bir başlangıç gibi bakmayı diliyorum. Her günü bir milat gibi yaşayalım.

Hayat dolu hikayeler anlatalım birbirimize. Güzellikleriyle mutlu olurken kötülükleriyle ağlarsak eğer, yanımızda başımızı yaslayabileceğimiz omuzlar bulalım.

Topu göğüslemek gereken zamanları deneyimden sayalım. Her güzelliğin de ayrı bir deneyim olduğunu unutmadan çoğaltalım hayatlarımızı.

Kalk gidelim dediğimizde yanımızda sorgulamadan gelenler olsun.

Yalnız kaldığımızda yenilendiğimizi bilenler sürprizlerle çıkıp gelsinler.

Ailemiz ve dostlarımıza sahip olduğumuz için şükredelim. Anılarımız şölene dönsün, fotoğraflarla çoğalsın. Sevdiklerimize yemekler yapalım. Sofralarımızın dost muhabbeti bol olsun. İçecek sıcacık çayımızın varlığına şükretmeyi bilelim. En büyük zenginliğimizin elimizi ısıtan çayla ona eşlik eden sıcacık bir gülümseme olduğunu anlayalım.

Hayaller kuralım. Hayallerimizin gerçekleşmesinden mutlu olan insanlar biriktirelim.

En çok kendimiz sınırlarız kendimizi. Kaldıralım koyduğumuz engelleri. Gücümüze inanalım. Ancak böylece ışık oluruz hem kendimize hem çevremize; bilincinde olalım.

Daha çok okuyalım. Daha çok yazalım.

Aşk olsun, para olsun, sağlık olsun, barış olsun, huzur olsun… Olsun da olsun…

Her gün gerekirse yeniden başlama gücümüz olsun. Kokinalar elimize batsa da gerektiğinde atacak cesaretimiz olsun!